پادماز: روزهای اخیر درپی سوزاندن مزارع نیشکر جهت برداشت محصول، مردم احواز بار دیگر شاهد نزول خاکستر از آسمان شهرشان شده اند. در نتیجه این اقدام مسئولان طرحهای امنیتی نیشکر، میزان منواکسید کربن یکی از مهمترین آلاینده های هوا افزایش یافته و سلامتی مردم احوازی با خطر مواجه ساخته است.
طرح توسعه نیشکر در قالب هفت واحد کشت و صنعت با وسعت بیش از ۹۰ هزار هکتار از سال ۱۳۶۹ شمسی در اقلیم احواز به اجرا درآمده است.
کارشناسان و مسئولان محیط زیست بارها نسبت به مشکلات زیست محیطی این شرکت از جمله، تخلیه زهاب و شور کردن رودخانه کارون، تالاب ها و اراضی احواز، همچنین آتش زدن مزارع نیشکر انتقاد کرده اند. گوش شرکت توسعه نیشکر اما بدهکار نیست.
با گذشت بیش از یک دهه این کشت و صنعت ها هنوز هم برای تسهیل در برداشت و یا برای جمع آوری سرشاخه های نیشکر سال هاست که مزارع را می سوزانند. این در حالیست که برداشت نیشکر ۱۲۰ روز طول می کشد و در طول شش ماه پراکنده است. به این معنی که از مهر تا فروردین ماه، هر سه چهار روز یکی از مزارع ۱۶ هکتاری سوزانده می شود و وزش باد دود و خاکسترش را به احواز و برخی دیگر از شهرها منتقل می کند.
سوزندان نیشکر در دوره ای از سال صورت می گیرد که متوسط میزان ذرات ریز معلق در هوای احواز از ۳۰۰۰ میکروگرم در متر مکعب (حداقل ۱۵ برابر حدمجاز) بیشتر است.
آتش زدن مزارع نیشکر در حالی سال ها تداوم داشته که براساس ماده ۹ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و ماده ۲ قانون جلوگیری از آلودگی هوا سوزاندن مزارع و کاه ممنوع است.
کارشناسان بر این باورند که آتش زدن مزارع علاوه بر اینکه هوا را با انتشار گاز مونوکسیدکربن آلوده می کند، تشدید پدیده گازهای گلخانه ای، انهدام بافت خاک، کاهش رطوبت خاک و در نتیجه افت محصول، از بین رفتن موجودات زنده محیط ، فرسایش شدید خاک، کاهش حاصلخیزی زمین و کاهش تحمل گیاهان زراعی در برابر آفات، بیماری‌ها و خشکی، همچنین از بین رفتن زیستگاه‌های پرندگان را نیز به دنبال دارد. مسئولان طرحهای نیشکر تلاش می کنند تا کار سوزندان مزارع نیشکر شب هنگام صورت بگیرد تا افکار عمومی متوجه این عمل جنایتکارانه که سالانه علت اصلی مرگ صدها احوازی است، نشوند.
بنا به آمارهای رسمی در سالهای اخیر و در نتیجه افزایش شدید آلودگی هوای احواز، بیمارهای سرطان و بیماریهای قلبی و عروقی افزایش خیلی شدیدی داشته اند؛ به گونه ای که سالانه حداقل ۴۰۰۰ احوازی در اثر آلودگی هوا و آلودگی آب و خاک جان خود را از دست می دهند.
