سید جعفر حجازی استاندار انتصابی دولت مرکزی ایران در احواز، در نشست مسئولان استانی روز سه شنبه هفتم ماه مه جاری در محل استانداری احواز خواستار از سرگیری طرح ضد انسانی آمایش سرزمین شد. وی از مسئولان استانی خواست تا سند آمایش سرزمین را به عنوان برنامه محوری اجرایی بدانند که چشم انداز برنامه ریزی استانی تا سال ۱۴۰۴ شمسی را مشخص می سازد.
حجازی استاندار احواز بنا به یکی از بندهای اصلی این طرح پاکسازی نژادی “آمایش سرزمین” که همانا گماشتن مسئولان غیرعرب بر اقلیم عربی احواز است، بر این استان حکمفرمانی می کند. این مسئول انتصابی خواستار به روز شدن داده های آماری شد که مجموعه طرح های پاکسازی نژادی مذکور براساس آنها پی ریزی شده است. این سخنان استاندار دولت اشغالگر ایران از قدیمی بودن طرح پاکسازی نژادی آمایش سرزمین و همچنین استراتژیک بودن این طرحها برای دولت مرکزی حکایت می کند.
وی در ادامه از مسئولان اجرایی استان خواست تا آمارهای به روز شده ای را جهت فعال سازی دوباره این طرح هر چه زودتر فراهم آورده تا این سند به روز شود. وی اجرای طرح های پیش بینی شده در این طرح را باعث ایجاد تحول اساسی در استان قلمداد کرد.
طرح آمایش سرزمین طرحی است که پس از اشغال احواز به دست رضاخان دیکتاتور در آوریل ۱۹۲۵ توسط روشنفکران حامل ایده های نژادپرستانه امثال محمود افشار پی ریزی شد تااقلیم احواز را از وجود عربها پاکسازی کند. طبق این طرح پالایشگاه عبادان که در زمان شیخ خزعل تاسیس شده بود، در حوالی سال ۱۹۳۰ توسعه یافت و تا سال ۱۹۵۶ در حدود ۲۵۰ هزار مهاجر غیرعرب را جهت اشتغال در پالایشگاه وارد اقلیم احواز ساخت. پس از آن در دهه شصت میلادی پتروشیمی معشور و نیشکر هفت تپه تاسیس شد و سیل جدیدی از مهاجران وارد اقلیم احواز شدند. در همین دوره وبرطبق همین طرح ضد بشری آمایش سرزمینی، زمین های کشاورزان عرب در منطقه حد فاصل شهر سوسه و تستر توسط شرکت های کشت وصنعت بزرگ نظیر کشت وصنعت مشترک ایران وآمریکا ودیگر شرکتها مصادره شد و کشاورزان عرب مجبور به مهاجرت به خارج از استان و یا مهاجرت به حاشیه فقیر شهرها شوند.
به گونه ای که تا سال ۱۹۶۶ میلادی ۵۱۱ هزار تن یعنی بیش از ۳۰ درصد جمعیت اقلیم احواز مهاجران غیرعربی بودند که از استان های دیگر ایران بویژه اصفهان ویزد وارد این اقلیم شده بودند. پس از اشباع شهرهای عبادان ومعشور و سوسه از مهاجران غیرعرب، نوبت به شهر احواز رسید. در اواسط دهه شصت میلادی پادگان های نظامی بزرگی در این شهر تاسیس شد و این شهر به مرکز اداری استان تبدیل شد تا اینکه فرصت های شغلی ایجاد شده دهها هزار مهاجر غیرعرب دیگری را وارد این اقلیم عربی غنی ونفت خیز سازد.
برسرکار آمدن جمهوری وادامه یافتن طرح های آمایش سرزمینی به ویژه پس از پایان یافتن جنگ هشت ساله، نشان داد که این طرح ضدبشری یک طرح استراتژیک برای مرکزگرایان حاکم است و اختلاف گرایشات سیاسی مرکزگرایان حاکم هیچ گونه تاثیری بر رویکرد آنها نسبت به طرح پاکسازی نژادی آمایش سرزمینی ندارد. در همین راستا دراوایل دهه هفتاد شمسی سردار سازندگی اکبرهاشمی رفسنجانی این طرح ضد بشری را به شدت فعال ساخت و در مدت سه سال تمامی زمین های مرغوب کشاورزان عرب از شمال تستر تا محمره وعبادان را مصادره کرد و در حدود ده طرح توسعه نیشکر را بر مساحت ۲۵۰ هزار هکتار تاسیس کرد. مزارع نیشکر بر زمین هایی با طول ۲۵۰ کیلومتر و با عرض متغیر ۱۰ تا ۵۰ کیلومتر تاسیس شد. این طرح های عظیم سبب آواره شدن بیش از سیصد هزار کشاورز عرب به حاشیه فقیر نشین شهرها شده است. به گونه ای که تنها در شهر احواز در حدود نیم میلیون عرب احوازی در حاشیه شهر در فقروبدبختی شدیدی به سر می برند. همزمان دهها هزار کارگر غیرعرب از دیگر استان های ایران وارد اقلیم احواز شدند.
از دیگر طرح های آمایش سرزمین که تیشه به ریشه عربها در اقلیم احواز زده است مصادره زمین های کشاورزان عرب به بهانه های مختلف است. عدم پاکسازی میادین مین، عدم بازسازی شهرهای ویران شده در زمان جنگ هشت ساله، تعطیلی بندر محمره که منبع اصلی درآمد مردم عرب شهرهای ساحلی احواز بود، واگذاری زمین های کشاورزان عرب به جانبازان وایثارگران جنگی، راه اندازی طرح منطقه آزاد تجاری عبادان در این شهر و در جزیره صلبوخ ومصادره هزاران هکتار زمین، تاسیس مراکز عظیم پروزش آبزیان توسط سپاه و غیره وغیره همگی طرح هایی هستند که برطبق سند آمایش سرزمینی تاسیس شده تا اقلیم عربی احواز را از وجود ملت عرب پاکسازی کند.
از دیگر طرح های در دست اجرا می توان به طرح ساخت پتروشیمی آزادگان در اطراف شهر حویزه اشاره کرد. قرار است که این طرح در زمین های روستای زهیریه حویزه تاسیس شود. مسئولان این طرح حتی زمین هایی را برای ساخت شهرک های مسکونی جهت سکونت کارگران وکارمندان مهاجر غیرعرب به این منطقه را انتخاب کرده و این طرح در دست اجرا قرار دارد.
دهها تجربه تاریخی از اجرا شدن طرح های آمایش سرزمین حکایت ازعدم به کارگیری نیروهای فعال وآماده به کار عرب و درعوض به کار گماشتن نیروهای مهاجر غیرعرب دارد. در نتیجه اجرای این طرحها از سال ۱۹۲۵ تاکنون، بیش از یک ونیم میلیون نفر از ساکنان فعلی اقلیم احواز مهاجرانی هستند که از دیگر شهرها وارد این اقلیم شده اند. همچنین بیش از نیم میلیون عرب احوازی به دیگر شهرهای ایران آواره شده اند. در حال حاضر عربهای آواره شده در شهرهایی همچون تهران، کرج، رشت، مشهد، شاهین شهر، بندر عباس، بندر لنگه، مرودشت و دیگر شهرها به سر می برند.
در سال ۲۰۰۵ و به دنبال انتشار نامه ای که به وضوح پی گیری طرح آمایش سرزمین از سوی دفتر رئیس جمهوری ایران محمد خاتمی را نشان می دهد، موج شدیدی از اعتراضات مردمی در شهرهای مختلف اقلیم احواز به راه افتاد. این اعتراضات تاریخی به انتفاضه آوریل ۲۰۰۵ معروف شد وهرساله جوانان عرب در سالیاد این انتفاضه تظاهرات می کنند. این انتفاضه چالش سیاسی الاحواز را از چارچوب داخلی خارج ساخته وبه آن بعد جهانی بخشید.
سخنان استاندار دولت اشغالگر احواز حکایت از عزم این رژیم جهت ادامه دادن سیاست های پاکسازی نژادی در اقلیم عربی احواز دارد.
