عبدالرحمان حیدری، پسرعموی سه برادر اعدامی عرب احوازی که پس از انتقال از زندان کارون احواز در تاریخ ۱۹ خرداد ماه ۱۳۹۲ اعدام شده اند به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که تا کنون ماموران اداره اطلاعات احواز جنازه های این سه اعدامی را به خانواده هایشان تحویل نداده اند و حتی به آنها تاریخ دقیق اعدام را ابلاغ نکرده اند. همچنین به گفته او به خانواده های آنها اجازه برگزاری مراسم ختم نیز داده نشده است.
عبدالرحمان حیدری به کمپین گفت: «نمی دانیم قبر بچه هایمان کجاست و نمی دانیم در چه تاریخی اعدام شدند. نمی دانیم کجای این زمین باید بنشینیم و برایشان دعا کنیم، شمع روشن کنیم. نمی دانیم زیر کدام نقطه از خاک احواز دفن شده اند. ما نمی دانیم و هیچ کس هم اعتنایی نمی کند که نمی دانیم.»
عبدالرحمان حیدریان۲۱ ساله، عباس حیدریان ۲۴ ساله، طه حیدریان ۲۸ ساله و علی شریفی ۲۵ ساله در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۰ توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شدند. آنها در روز ۳۱ فروردین ماه در تظاهرات خیابانی در شهرک ملاشیه احواز شرکت کرده بودند که در آن تظاهرات یکی از افراد نیروی پلیس کشته شد.
این چهار زندانی به اتهام قتل مامور نیروی انتظامی بازداشت و به محاربه محکوم شدند . آنها نزدیک به هشت ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر احواز به سر بردند و به گفته اعضای خانواده در طی این مدت «شکنجه فیزیکی و روانی» شدند و در نهایت به اعدام محکوم شدند.
عبدالرحمان حیدری پسرعمومی( عبدالرحمان حیدریان، طاها حیدریان، عباس حیدریان) در مورد اعدام مخفیانه این سه تن به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «یک روز خانواده این سه برادر برای ملاقات هفتگی به زندان کارون اهواز مراجعه کرده بودند که متوجه شدند آنها اصلا در زندان نیستند.
پس از آن چندین بار به دادگاه انقلاب و ستاد خبری اداره اطلاعات احواز برای پیگیری وضعیت فرزندانشان مراجعه کردند تا بالاخره به آنها گفته شد این زندانیان برای تحقیقات و بازجویی های بیشتر در تاریخ ۱۹ خرداد ماه به جای دیگری منتقل شده اند. مدت ها همین جمله را به آنها می گفتند تا بالاخره یکی از ماموران زندان کارون به آنها گفت که آنها برای اعدام از زندان خارج شده و اعدام شده‌اند.»
عبدالرحمان حیدری به کمپین گفت: «تاکنون به صورت رسمی به آنها گفته نشده که فرزندانشان اعدام شده اند. یکی از ماموران زندان کارون به آنها شفاهی گفته که بچه هایشان اعدام شدند. اما ما حتی نمی دانیم دقیقا چه روزی اعدام شدند و در کجا دفن شده اند. حتی جنازه ها را هم تحویل ندادند. ظاهرا تاریخ اعدام را هم نگفته اند تا مبادا سالانه مراسمی برای آنها برگزار شود. مخفیانه می کشند و می خواهند سریع هم فراموش شوند.»
آقای حیدری گفت: « ماموران اطلاعات طی تماس تلفنی خانواده های این ۴ اعدامی را تهدید کردند که مراسم ختم برایشان برگزار نکنند. اما خانواده عباس، عبدالرحمان و طه حیدریان مذهبی هستند و بلافاصله برای آنها مراسم عزاداری گرفتند اما نیروی انتظامی به مراسم حمله کردند و مردم را متفرق کردند و یکی از برادران حیدریان را دستگیر کردند. او دو، سه ماه در انفرادی بود، وقتی آزاد شد یک طرف صورتش سوخته بود. او را آنقدر ترسانده بودند که حتی به خانواده اش نمی گوید چه اتفاقی در زندان برایش افتاده است فقط به همسران سه برادرش گفت که دیگر آنها برنمی گردند و آنها می توانند دوباره ازدواج کنند.»
کریم دحیمی، فعال حقوق بشر احوازی که اکنون ساکن لندن است در اعتراض به این اعدام ها که بدون اطلاع صورت می گیرد به کمپین گفت: «ندادن اطلاعات قانونی به خانواده های زندانیان و بی خبر گذاشتن آنها از سرنوشت فرزندانشان و یا محل نگهداری آنها و همچنین امتناع از دادن پیکرهای آنان زیر پا گذاشتن قوانین و آیین نامه های خود جمهوری اسلامی است. امتناع نهادهای قضایی و امنیتی از مطلع ساختن خانواده ها از محل دفن پیکر فرزندان و عزیزانشان، اقدامی کاملا متناقض با تعهدات بین المللی ایران و بر خلاف شرع، عرف و قوانین داخلی و بین المللی است.»
منبع: کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، با تصحیح نام اقلیم احواز .
عکس از آرشیو: تجمع خانواده های قربانیان در سالهای گذشته
