در : صفحه اول » اخبار » نامه خانواده های دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام به سازمان ها و شخصیت های بین المللی

نامه خانواده های دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام به سازمان ها و شخصیت های بین المللی

نامه خانواده های دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام به سازمان ها و شخصیت های بین المللی

خانواده های علی چه بیشاط  و سید خالد موسوی دو زندانی سیاسی عرب محکوم به اعدام در نامه ای خطاب به آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران و سازمان ها و فعالان حقوق بشر در سراسر جهان، ضمن ارائه شرح تفصیلی از چگونگی بازداشت فرزندان خویش، صدور احکام اعدام و انتقال این دو به مکانی نامعلوم و…خواستار دخالت نهادهای بین المللی به منظور روشن شدن وضعیت آنان شدند.

بر اساس نامه خانواده های یاد شده، آنان در تماس های مکرر با نهادهای قضائی و آقای عزیزاله ترابی زاده وکیل مدافع دو نفر یاد شده، تا به حال هیچگونه پاسخی قانع کننده دریافت نکرده اند. نامه خانواده های زندانیان محکوم به اعدام در پی می آید:

 

جناب آقای بان کی مون دبیرکل محترم سازمان ملل متحد

سرکار خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد

جناب آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران

سازمان ها و فعالان حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی

 

با عرض سلام و تحیات فائقه

 

به استحضار می رسانیم ما نویسندگان این نامه اعضای خانواده و بستگان دو شهروند عرب محکوم به اعدام به نام های آقایان “علی چه بیشاط” و “سید خالد موسوی”  هستیم. همه ما از شهروندان محروم و حاشیه نشینان روستاهای تابعه شهرستان شوش در منطقه احواز در جنوب غرب ایران بوده و اکنون نیز در همین منطقه زندگی می کنیم.

درباره حادثه بازداشت و صدور احکام اعدام برای علی چه بیشاط و سید خالد موسوی به استحضار می رسانیم؛

درتاریخ ٢١/٨/ ١٣٩١ شمسی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با هجومی غیر قابل تصور و بدون ارائه مجوز قضائی به منازل مسکونی علی چه بیشاط، سید خالد موسوی و سلمان چایانی هجوم کرده و بدون هیچ گونه توضیح یا معرفی خود یا نهاد اعزام کننده آنان، با ایجاد رعب و وحشت برای زنان و کودکان، نامبردگان را بازداشت و بیش از ۱۰ ماه در مکانی نامعلوم نگهداری و زیر شکنجه شدید روحی ، روانی و جسمی قرار دادند.

در طول زمان یاد شده فرزندان ما نه به وکیل مدافع دسترسی داشته اند و نه با خانواده های خود ملاقات کرده اند.

افزون بر آن فرزندان ما با توجه به اینکه به زبان فارسی آشنایی ندارند در زمان بازجویی و حتی در دادگاه، از در اختیار داشتن مترجم معتمد و مسلط به زبان های عربی و فارسی محروم بودند. نیروهای امنیتی با تلقین متهمان علی چه بیشاط و سید خالد موسوی ، آنها را مجبور به تکرار گفته هایی کردند که با آن گفته ها بیگانه بودند.

آن گفته های تلقینی بعدها تبدیل به “اعترافات” شدند و آن “اعترافات” زمینه صدور احکام اعدام برای نامبردگان را فراهم کردند.

چنین نیز نیروهای امنیتی به بهانه تقاضای “عفو” از مقامات جمهوری اسلامی همچون رهبر و رئیس قوه قضائیه برای فرزندانمان ، ما را فریب داده و از ما فیلمبرداری کردند. در آن فیلم، ما در ستاد خبری اداره اطلاعات در اهواز جلوی دوربین ها قرار گرفتیم و برای فرزندان محکوم به اعدام خود  از مقامات کشور تقاضای عفو کردیم.

با کمال ناباوری پس از چند روز مشاهده کردیم که آن فیلم و فیلم “اعترافات ” فرزندان ما علی چه بیشاط و خالد موسوی  در قالب یک فیلم پخش شدند . فیلم یاد شده که از تلویزیون انگلیسی زبان و دولتی ایران موسوم به “پرس تی وی” پخش شد فرزندان ما را به عنوان مجرم و مستحق اعدام معرفی کرد!

شایان ذکر است که از زمان بازداشت فرزندانمان تا به امروز سعی کردیم تمامی راههای ممکن و قانونی را طی کنیم تا بیگناهی فرزندان ما ثابت شود. پس از ماهها پیگیری های مستمر، فرزندان ما علی چه بیشاط  و سید خالد موسوی، با تحمل چندین ماه شکنجه روحی، روانی و جسمی در بازداشتگاههای سازمان های امنیتی جمهوری اسلامی، برای مدتی به زندان دزفول منتقل شدند.

 

 در حال حاضر بیش از دو ماه و اندی است که این دو از زندان دزفول به مکانی نامعلوم منتقل شده اند. اکنون از محل نگهداری فرزندانمان هیچگونه اطلاعی نداریم. ماموران امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی هر از چندگاهی اطلاعات متناقض درباره فرزندانمان به ما می دهند.

در یک روز خبر اعدام و در روزی دیگر خبر آزادی یا انتقال مجدد آنان به زندان را اعلام می کنند. وضعیت فعلی برای همه اعضای خانواده و بستگان ما موضوعی دردآور و استرس زا است. چندین خانواده  در معرض شکنجه روحی و روانی قرار گرفته اند.

اینجانبان با اذعان به مسئولیت و گستره کار بشر دوستانه ای که شما به عهده گرفته اید، و با نظر به وقت گرانبهایتان، و با توجه به شناختی که شما از وضعیت بسیار بد حقوق بشر در ایران و به ویژه  درمناطق محروم و عرب نشین دارید، تنها تقاضای خود را به شما تقدیم و امیدواریم بتوانید دو محکوم به اعدام یاد شده را نجات داده و از سوی دیگر تمامی افراد خانواده های ما را از استرس و شکنجه مستمر روحی، روانی  که در معرض آن قرار گرفته اند نجات دهید.

 

با احترام و تشکر فراوان    

 خانواده های علی چبیشاط و سید خالد موسوی    

۱۶خرداد ماه ١٣٩٣

*امضا محفوظ

عکس بالای متن نامه، از راست؛ خالد موسوی و علی چه بیشاط، دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام.

تمام حقوق نشر متعلق به وب سایت پادماز است. مطالب منتشرشده در وب سایت پادماز ضرورتا بیانگر رویکرد جنبش ملی دموکراتیک عرب الاحواز نیست.

الصعود لأعلى