در روز شنبه ۵ فوریه ۲۰۲۲ (مصادف با ۱۶ بهمن ۱۴۰۰) انتشار تصاویر جنایت هولناک کشتن مونا حیدری دختر ۱۷ سال احوازی توسط همسرش، از سوی یک منبع مشکوک حکومتی، در سطح وسیع رسانه ای به مثابه شوک روانی شدید برای جامعه احواز بود، که واکشنهای وسیع و شدیدی در محکوم کردن این جنایت را از سوی ملت الاحواز در داخل و خارج به همراه داشته است. ما در جنبش ملی دموکراتیک عرب الاحواز (پادماز) این جنایت هولناک را شدیدا محکوم می کنیم و آنرا جنایتی بزرگ علیه کل جامعه زنان و کل ملت الاحواز می دانیم.
خشونت علیه مونا حیدری خشونتی نمادین است که از همه جهات سوال برانگیز است. ابتدا وی یک کودک همسر است که در سن کودکی به ازدواج واداشته شده است. همچنین وی به ازدواج اجباری فامیلی از سوی نزدیکانش مجبور شده است. مونا قربانی خشونت خانوادگی بوده و پس از فرار از خانواده اش در دام یکی از باندهای تبهکار فعال در ترکیه افتاده و به شکل مستمر مورد سوء استفاده قرار گرفته بگونه ای که خطر کشته شدن را به تن خریده و به ایران برگشت. مسئولان حکومتی در احواز نیز در تمام بی مسئولیتی و با وجود آگاهی از احتمال کشته شدنش، او را تحویل خانواده اش دادند.
ما در ابتدا دولت ایران، به عنوان حاکم بالاجبار بر سرنوشت مردم، را مسئول این جنایات فجیع می دانیم. دولت ایران برخاسته از نگاه امنیتی اش به مردم احواز همواره اجازه تاسیس موسسات مدنی و فرهنگی را نمی دهد، و با این کار به ادامه حیات چنین عادات ناهنجار کمک می کند. همچنین رژیم همواره “عشایر غیور” را هویت مردم احواز معرفی کرده و به شکل مستقیم از هویت قبیله ای و عشیره ای حمایت کرده است. مسئولان برجسته رژیم در هر سفری که به احواز داشته اند با سران عشایر نشسته اند و آنها را به عنوان تنها نماینده مردم احواز به رسمیت شناخته اند.
از طرف دیگر دولت ایران، به صراحت در مواد ۶۳۰، ۳۰۱، و ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی رسما قتل زنان و دختران را مجاز کرده است. این مواد قانونی زن ستیز به شکل خیلی واضح راه فرار از مجازات را برای جانیان هموار می کند.
علاوه بر اینها در سایه فقدان موسسات فرهنگی و حمایت قانون جزایی ایران از قتل زنان و حمایت دولتی از هویت عشیره ای، این جامعه زنان احوازی است که از خشونت گسترده رنج می برد و زنان عدیدی در این بین جان خود را از دست می دهند.
بر اساس نظر پژوهشگران جامعه شناسی عواملی مانند فقر، بیکاری، پایین بودن سطح آموزش، عدم وجود رسانه های آزاد و مردمی، و… رابطه مستقیمی با گسترش خشونت در جامعه دارند. و همانطور که همه مطلع هستند استراتژی عرب-ستیز دولت ایران در گرسنه نگه داشتن ملت الاحواز، از طریق عدم بکارگیری جوانان عرب در شرکت ها و ادارات، و نابودی اقتصاد محلی با اجرای طرحهای ویران کننده محیط زیست، طرح های انتقال آب، و نابودی کشاورزی که باعث مهاجرت اجباری روستائیان به حاشیه شهرها، گسترش حاشیه نشینی، افزایش فقر، اعتیاد به مواد مخدر، و ترک تحصیل کودکان و نوجوانان شده است. و اینها همه زمینه را برای افزایش خشونت در جامعه فراهم می کنند.
ما در جنبش ملی دموکراتیک عرب الاحواز آزادی بی قید و شرط فعالیت موسسات فرهنگی و اجتماعی که مسائل مهم اجتماعی و فرهنگی جامعه احواز محور فعالیت خود قرار می دهند، را خواهانیم. دولت ایران با نگاه امنیتی به احواز و ممنوعیت هرگونه فعالیت فرهنگی و اجتماعی، راه را بر هرگونه تغییر فرهنگی بسته است. از سوی دیگر، از همه فعالان احوازی می خواهیم تا در نبود موسسات فرهنگی، از سوشال میدیا استفاده کرده و در به نقد کشیدن عادات ناهنجار در جامعه، در برطرف ساختن این ناهنجاریها و متوقف ساختن خشونت علیه زنان تلاش کنند.
در این میان، صدها تن از مزدوران دولت ایران و اپوزیسیون کذایی در خارج، با بهانه کردن کشته شدن مونا حیدری اتهام امنیتی خطرناک داعشی بودن را به کل جامعه احوازی و جنبش مدنی احواز بسته اند. ما این اقدام دشمنان ملت الاحواز را استفاده ابزاری از این جنایت هولناک و تسویه حساب سیاسی با ملت الاحواز می دانیم. در این راستا انتشار گسترده تصاویر این جنایت هولناک از سوی رسانه های حکومتی و اپوزیسیون آنهم به گونه ای که یادآور جرایم داعش است، را اقدامی هدفمند در راستای تخریب وجهه مردم الاحواز و بستن اتهام امنیتی به کلیت جامعه احوازی و جنبش مدنی این مردم می دانیم.
