رژیم نژادپرست طهران شش روز دیگر هشتاد وهشمین سال شکنجه روحی، فیزیکی وهمه جانبه علیه بیش از ده میلیون دانش آموز غیر فارس (عرب،ترک،کرد،بلوچ وترکمن و….) را شروع می کند که از این تعداد پنج میلیون پیش دبستانی و دبستانی غیر فارس هستند.
بنا به تقویم ایرانی اول مهر روز تحصیل قهری غیر فارسها با زبانی غیر از زبان مادر، کودکان عرب وترک،کرد وبلوچ و…قهرا بجنگ هویت فرهنگی خود می روند،باید دستان وصورت نازنین را برای چوب و خط کشها وکشیدهای معلمانی آماده کنند که با زور فهمی عشق کودکانه آنان را مجبور به فراموشاندن زبان مادری نموده وبا تحمیل زبان دیگری(فارسی) شادی رفتن به مدرسه را بکام آنها تلخ کرده، چهره لطیف را بعلت دیر فهمی زبان دیگری باکشیده های خشن وبی رحم پژمرده، تجربه ای همراه با شکنجه وکاشت کراهیت نسبت به درس و مدرسه از سر بگذرانند..
کجایند مدعیان دفاع از حقوق کودکان،کجایند مدافعان دفاع از حقوق زنان و مادران آیا هشتاد وهشت سال سکوت ،کتمان وپنهان کردن چنین جنایت هولناک، آنهم علیه کودکان معصوم کفاف اشباع خوی وحشیانه نژادپرستان نیست؟
کجایند احزاب وسازمانهای مدعی دفاع از حقوق بشر؟کجایند اساتید دانشگاهها و هزاران عمامه بسرومراجعی که عدالت را در کتابخانه های عریض وطویلشان دفن کرده اند؟ چگونه ننگ تأید وسکوت خود را در قبال چنین جنایتی جبران خواهند کرد؟ خمس گرفتن را حقوق شرعی و واجب اما دفاع ازحقوق کودکان را مسکوت می گذارند.
مگر باجغرافیا وایجاد مرز های تحمیلی می توان ۸۸ سال حقوق اولیه دهها میلیون کودک معصوم را پایمال کرد وبا غارت ذخایر واخذ مالیات از پدران و مادران بجنگ هویت فرهنگی کودکان معصوم رفت؟ تا کی برتری طلبی و خوی نژادپرستانه؟
ننگ است بر بزرگان دانشگاهها و حوزه ها و خصوصا بر مدافعان حقوق بشر که در قبال چنین جنایتی سکوت کرده و ننگ آورتر برکسانی که علم ودانش خود را صرف توجیه چنین جنایتی می کنند.
چنین جنایتی آنهم با عمری قریب یک قرن لکه ننگ تاریخ بر جبین همه نژادپرستان مدعی دفاع از اعلامیه جهانی حقوق بشر وخصوصا مدعیان دفاع وحمایت از حقوق کودک ومادر،آیا وجدان خویش را در عقل منجمد نژادپرستی خوابانده اند؟
درحالی که نژادپرستان ایرانی مقیم آمریکا و اروپا ژست نخبه گی گرفته والقاب دکتر و مهندس را یدک می کشند و برای انقراض نسل یک حیوان فریاد بر می آورند و برای شکستن یک کوزه گلی هزاران بار خبر و مقاله می نویسند، ولی درقبال این جنایت وحشیانه ومحروم کردن میلیونها کودک ونوجوان غیر فارس از تحصیل به زبان پدر و مادر نه تنها سکوت می کنند، بلکه برای ادامه چنین جنایتی زمینه چینی و آن را توجیه می کنند.
اما سئوال ما از آسیمیله شدگان غیر فارس که حد ومرز ایران را برسر گذاشته و داد ایران ایرانشان گوش همه را کر کرده و هر چند سال ماده ۱۵ و ۱۹ قانون بی اساس ایران را با هیاهویشان زنده نگه داشته اند آن است ((آیا ۳۴ سال عمر تلف شده با وعده های گفتگوی تمدنهای دروغین و شیادی اعتدال کافی نیست؟؟).
