پادماز- براساس گزارشهای مکرر فعالان احوازی، سازمان آب در اقلیم احواز همچنان از مسئولیت اصلی اش در تامین آب شرب سالم طفره می رود و خبرهای رسیده، حکایت از بحرانی تر شدن مصرف آب شرب بشدت آلوده در شهرهای مختلف این اقلیم دارد.
در این خصوص مدیر عامل سازمان آب و برق استان با اشاره به افزایش یک هزار واحدی شوری آب کارون طی سال های اخیر گفت که شوری آب شرب در همه شهرهای احواز بیش از استاندارد است.
محمدرضا شمسایی حداکثر شوری مجاز آب در کشور را یک هزار و ۵۰۰ میکروموس عنوان کرد و افزود: “به جز یکی دو شهر احواز، شوری آب همه شهرهای اقلیم احواز بیش از دو هزار و ۵۰۰ میکروموس است به عبارتی هر آبی در احواز مصرف می شود از نظر شوری استاندارد نیست”.
براساس پژوهشهای پادماز، شهرهای واقع در شمال اقلیم احواز نظیر تستر (شوشتر) بدلیل در امان ماندن از پسابهای نیشکر آب شرب سالم دارند و شوری آب در این شهرها در حدود ۸۰۰ میکروموس است. در اکثر دیگر شهرهای ایران شوری آب کمتر از ۷۰۰ میکروموس است.
وی گفت : شوری (EC) آب رودخانه کارون در مقطع احواز تا ۱۰ سال پیش به طور متوسط یک هزار و ۵۰۰ واحد (میکروموس) بوده که در ماه های اخیر میزان متوسط شوری در همین محل به دو هزار و ۵۰۰ واحد رسیده است به این معنی که به طور متوسط یک هزار واحد به شوری آب این رودخانه اضافه شده است.
در این ارتباط نیز بنا به پژوهشهای قبلی، باید افزود که شوری آب اقلیم احواز در اواخر دهه شصت شمسی وقبل از آغاز بکار سدها و طرحهای نیشکر در حدود ۷۰۰ میکروموس بوده است.
شمسایی با چشم بستن بر طرحهای امنیتی نیشکر و طرحهای انتقال آب به فلات مرکزی فارس، علت شوری آبهای اقلیم احواز را کشاورزی مردم این اقلیم دانسته و بدین شکل با دروغ پردازی بار دیگر نشان دارد که سازمان آب وبرق در اقلیم احواز نه تنها هیچگونه مسئولیتی در قبال تامین آب شرب سالم را بعهده نمی گیرد بلکه خود در اجرای طرحهای آلوده کننده آب و محیط زیست احواز سهیم است.
براساس پژوهشهای قبلی، هفت طرح توسعه نیشکر کشت دراقلیم احواز با کاشت نیشکر دردهها هزار هکتار زمین کشاورزی، سالانه درحدود سه میلیارد مترمکعب آب مصرف می کنند. این میزان آب در حدود ۳۵ درصد آورد سالانه رودخانه کارون است.
این طرح های کشت نیشکر سالانه میلیونها مترمکعب پساب خیلی شور وارد رودخانه کارون می کنند. حجم کل سالانه پسابهای کشاورزی دومیلیارد وصدوبیست میلیون متر مکعب است که بیشترین بخش آن مربوط به مزارع نیشکر می شود. این پساب ها به تنهایی حدود ۸۴ درصد حجم پسابهای ورودی به کارون را شامل می‌شود. به علاوه این پساب ها با تخلیه روزانه ۸۵۴۱ تن نمک و املاح معدنی بیشترین سهم و نقش را در افزایش شوری منابع آب کارون به عهده دارد به عبارتی دیگر حدود ۷۸ درصد نمک و املاح معدنی از کل بار آلودگی معدنی که به رودخانه وارد می گردد توسط زهکش‌های شبکه‌های آبیاری و زهکشی است.
همچنین بنا به اظهارات مسئولان استانی حجم پسابهای بشدت شور طرحهای نیشکر بیش از آورد رودخانه کرخه است و این پسابها تهدیدی بزرگ برای نسلهای فعلی و آینده احوازی محسوب می شوند.
براساس منشور جهانی حقوق بشر داشتن آب شرب سالم و حق داشتن سلامتی جسمی و روانی یکی از حقوق اساسی انسانها محسوب می شود. دولت مرکزی ایران که خود از امضاکنندگان این منشور است، همواره طرحهایی را اجرا کرده است که نابودی محیط زیست احواز و مرگ دهها هزار احوازی را را بهمراه داشته است.
