ملت عرب احواز در تاریخ سیاسی اش لیست بلند بالایی از قیام های مردمی دارد. حافظه تاریخی این ملت شعارهای برجسته این قیام ها را سینه به سینه تا به امروز حفظ کرده است و در اختیار نسل فعلی قرار داده است. قیام معروف بخشی از ملت عرب احواز یعنی قبایل بنی طرف، قیام جهاد است. این قیام در دهه دوم قرن بیستم رخ داد و طی آن جوانان عرب با در دست داشتن مقوار(عصایی با انتهای برجسته وسخت) به ارتش انگلیس هجوم آورده و به پیروزی رسیدند. شعار معروفی که از این قیام به جای ماند و تا امروز بر سرزبان ها است شعار “الطوب احسن لو مقواری”(توپ قوی تر است یا عصای من). این شعار همان شعار عشایر عراق نیز بود که در دهه ۲۰ میلادی در جریان قیام آنها علیه انگلیس به کار گرفته شد. جوانان عرب با در دست داشتن مقوارهایشان یزله کنان به توپ های انگلیسی یورش برده و ارتش انگلیس را شکست دادند.
ملت عرب احواز در سرنگونی رژیم پهلوی نقش به سزایی داشت. در جریان تظاهرات ملت عرب در انقلاب سال ۱۳۵۷ شمسی علاوه بر شعارها و سروده های ملی احوازی، شعاری که در خاطره این ملت از آن دوران به جای ماند شعار “دار امک سوده یا اروضی” که به معنای “عاقبت تو سیاه باد ای شاه”.
تظاهرات عزت وکرامت جوانان عرب احوازی آنهم در اوج جنگ ایران وعراق در سال ۱۳۶۴ هجری شمسی در اعتراض به اهانت نویسنده روزنامه کیهان که ملت عرب احواز را کولی خوانده بود، شعار معروفی در خاطره عربها به جای گذاشت. در این روز تاریخی هزاران جوان عرب احوازی که شهرهای حمیدیه وخفاجیه وحویزه به احواز آمده بودند به همراه جوانان ملاشیه و الدیراه آن زمان وارد لشکرآباد شده و راهپیمایی عظیم وتاریخی شان را آغاز کردند. جوانان عرب خشمگین شعار “الله اکبر، یا علی، العجمی یقول لی کاولی” را سرمی دادند. در آن روز دهها جوان عرب به خاک وخون کشیده شدند. در نتیجه تیراندازی نیروهای بسیج وکمیته شماری ازجوانان عرب جان باختند و دهها نفر زخمی شدند. جوانان عرب با این شعار در حقیقت، خدا و علی بن ابیطالب را مورد خطاب می دادند و گوشزد می کردند که در سایه اشغالگری نظام ایرانی کار آنها به کجا رسیده است که کولی خوانده می شوند.
در انتفاضه عظیم وتاریخی ملت عرب احواز که در ۱۵ آوریل ۲۰۰۵ شروع شد و برای مدت چندین ماه ادامه داشت، شعارهای زیادی برسرزبانها افتاد. از آنجائیکه ملت عرب درپاسخ به طرح تغییربافت جمعیتی اقلیم احواز قیام کرده بودند به همین دلیل در انتفاضه أوریل ۲۰۰۵ شعارهای ملی در عربی بودن احواز ومتعلق بودن این اقلیم به ملت عرب احواز سرداده شد. از جمله مهمترین این شعارها می توان به شعارهای زیر اشاره کرد:
بالروح بالدم نفدیک یا احواز (خون وجانمان را نثارت می کنیم ای احواز)
الاحواز النا و مانعطیها (با لهجه احوازی) احواز وطن ماست و آنرا به کس دیگری نمی بخشیم
همچنین شعارهایی در افتخار به هویت عربی احوازی سرداده شد ازجمله می توان
لوضاع اسمک قول احوازی (اگر هویت واضحی نداری بهتر است که خود را احوازی بدانی)
یا التنشد هذا انا احوازی (اگر از هویت من می پرسی من احوازی هستم)
یا عقال انسوی لک هیبه (ای عقال عربی هیبتت را بازخواهیم گرداند)
همچنین در تاکید بر اهمیت جانفشانی در راه وطن به زنجیر کشیده شده از سوی نظام مرکزی ایران شعارهایی از زبان مادران شهدا و زندانیان سیاسی عرب، سر داده شد. از جمله این شعارها می توان شعارهای زیر را مثال آورد:
ام الشهید تنادی الاحواز عزبلادی
ام السجین تنادی الاحواز عز بلادی
بالروح بالدم نفدیک یا احواز (خون وجانمان را نثارت می کنیم ای احواز)
همچنین شعارهایی در زمینه تعیین سرنوشت احواز سر داده شد از جمله آنها شعار دفاع از استقلال احواز “نعم نعم للتحریر” بود.
علاوه بر این شعار “غرقانه و اسحق کفتها” که محتوی آن درخواست از مردم به پایداری تا غرق شدن کشتی حاکمان دارد، نیز در این انتفاضه سرداده شد.
