به گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، خیل کثیر زندانیان عقیدتی و امنیتی بیمار در زندانهای مختلف جمهوری اسلامی و همچنین اعتصاب جمعی زندانیان زندان مرکزی ارومیه که جان و سلامت آنان را در معرض خطر قرار داده بسیار نگران کننده است، این تشکل از دولت ایران درخواست کرد تا در پایبندی به قوانین داخلی و مقاوله نامه‌های بین المللی نسبت به سلامت و امنیت جانی این زندانیان و محصورین مسئولیت بپذیرد و بی‌درنگ روند رسیدگی پزشکی مناسب را در مورد آنان آغاز نماید.
مجموعه فعالان طی این اطلاعیه اعلام کرد هویت دست کم ۸۴ زندانی سیاسی و امنیتی بیمار محروم از درمان موثر در زندانهای مختلف کشور برای این تشکل محرز گردیده و اسامی این زندانیان و اطلاعات اجمالی محل نگهداری و نوع بیماری آنان را منتشر کرده است. در میان این زندانیان، نام چند تن از زندانیان احوازی نیز بچشم می خورد که بشرح آتی است:
۱- حسین صعبوری محبوس در زندان ناوا معشور (آسیب و پارگی عصب دست)
۲- رسول مزرعه محبوس در زندان یاسوج (سرطان پروستات و درد کلیه)
۳- طالب سواری محبوس در زندان سپیدار احواز (عفونت چشم)
۴- علی حلفی محبوس در زندان گناباد (زخم معده وعفونت روده بزرگ)
۵- غلام عباس (سعید) ساکی محبوس در زندان فجر قنیطره (دزفول) (آسم و آلرژی، دیسک کم، درد هر دو پا و فشار خون)
۶- علی منبوهی محبوس در زندان جیرفت (دیابت و چربی خون)
۷- رحیم عفراوی محبوس در زندان جیرفت (بیماری قلبی و دیابت)
۸- جابر صخراوی محبوس در زندان کارون (تومور مغزی و درد شدید پا‌ها و نیز ضعف بینایی
۹- جلیل حیدری محبوس در زندان کارون (بیماری سنگ کلیه)
۱۰- حسن عبیات محبوس در زندان کارون (بیماری دستگاه گوارشی و عفونت گوش)
۱۱- عبدالامام زایری محبوس در زندان کارون (خونریزی معده)
۱۲- عبدالامیر مطوری محبوس در زندان کارون (مبتلا به تشنج عصبی)
۱۳- عبدالزهرا هلیچی محبوس در زندان کارون (درد پا و بیماری عفونتی)
۱۴- غازی حیدری محبوس در زندان کارون احواز (درد در ناحیه سینه و گوش، درد مفاصل و بیماری عضلانی)
۱۵- کاظم خوش نمک محبوس در زندان کارون (فشار خون بالا و دیابت)
۱۶- مجید ساری محبوس در زندان کارون (مبتلا به تشنج عصبی)
۱۷- یحیی ناصری محبوس در زندان کارون (بیماری قلبی)
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران با صدور این اطلاعیه نگرانی عمیق خود را از خیل زندانیان سیاسی و امنیتی بیماری که از دریافت خدمات و رسیدگی‌های پزشکی لازم محروم هستند اعلام کرد، این تشکل گفت رسیدگی پزشکی بلادرنگ به این بیماران باید در اولویت سازمان زندان‌ها قرار بگیرد، به گفته این نهاد عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان بیمار در مغایرت کامل با قوانین داخلی و اصول حقوق بشری به خصوص مواد ۱۰۲، ۱۰۳ و ۱۱۳ از آیین نامهٔ اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور و نیز بند دوم از مادهٔ ۲۲ حداقل قواعد استاندارد برای رفتار با زندانیان تصویب شده در کنگرهٔ اول سازمان ملل متحد (۱۹۹۵) دارد که صراحتا عنوان می‌دارد «زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به مراکز تخصصی یا بیمارستانی غیر نظامی در خارج زندان منتقل شوند».
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران همچنین با تاکید ویژه بر ضرورت رسیدگی فوری به وضعیت و مطالبات زندانیان اعتصاب کننده زندان ارومیه عنوان داشت که مسوولیت حفظ جان و همچنین سلامتی این زندانیان مستقیماً بر عهده مقامات مسوول زندان است. این مجموعه معتقد است جمهوری اسلامی ایران در طی سالهای حکومت خود به کرات و بصورت نگران کننده‌ای در موضوع زندانیان مقاوله نامه‌های حقوق بشری به خصوص کنوانسیون حقوق زندانیان مصوب سازمان ملل متحد را نقض کرده است.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در این رابطه به دولت ایران یاد آوری می‌کند، رسیدگی پزشکی به زندانیان جزئی از شرایط مورد نیاز آن‌ها در برخورداری از حقوق بنیادین، بخصوص حق حیات است؛ این رسیدگی نه یک امتیاز، بلکه جزئی از حقوق انسانی زندانیان است که فارق از هر تبعیضی اعم از مذهب، نژاد، رنگ، زبان و عقیدهٔ سیاسی باید به طور کامل از آن برخوردار باشند.
