از احواز خبر رسید که تعداد زیادی اتوبوس حامل لرهای بختیاری از مناطق لر نشین شمال الأحواز با هدف تأثیر گذاری بر روند انتخابات و پر کردن صندوق های رأی از کاندیداهای لر در أحواز وارد این شهر عربی شدند. اینگونه تخلفات انتخاباتی و در این حد وسیع بی شک ساخته و پرداخته عناصر محدود به کاندیداتورهای لر نمی باشد و دستان نظام غیر دمکرات و فاشیست جمهوری اسلامی هر چند به شکل غیر مستقیم در آن نمایان است. اینگونه تخلفات و برنامه ریزی جهت تقلب در انتخابات که یکی از مصادیق بارز دموکراسی و آزادی در کشورهای دمکرات است.، از نظامی همچون نظام ولایت فقیهی جمهوری اسلامی دور از انتظار نیست لکن اجرای آنها در احواز با در نظر گرفتن شرایط ویژه امنیتی و سیاسی و نیز بافت تاریخی عربی آن چندین پرسش را بر می انگیزد. أولأ نظام جمهوری اسلامی از جمله حکومت هاییست که برای انتخابات اهمیت استراتیژک قائل است و این به دلیل مشروعیتست که انتخابات برای هر نظام غیر دمکرات و آزادی ستیز به ارمغان دارد..به گونه ای که سرمایه گذاری های تبلیغاتی کلانی در هر دوره از شکل ریاست جمهوری و یا مجلس برای آن اعمال میکند تا جایی که در انتخابات أخیر رهبر نظام آقای خامنئی در سخنانی بی سابقه از معارضان نظام نیز جهت شرکت در این انتخابات دعوت نمود که این امر نشان از ازعان وی به وجود اپوزوسیونهایی در داخل به اصطلاح جغرافیای ایران است که بیش از شصت درصد این جغرافیا را ملل غیر فارس تحت ستم تشکیل می دهند. الأحواز نیز با بیش از هشت میلیون عرب از جمله این ملل تحت ستم است که البته در مقایسه با دیگر ملیتها بیشترین نصیب را از ظلم و قهر این نظام فارس محور دارد و این بیش از هر عاملی سیاسی و یا ریشه در کینه توزیهای تاریخی پارسها نسبت به عرب دارد که با توجه به در دسترس بودن عرب الأحواز نسبت به عرب های کشورهای اطراف اینگونه از سوی پارسها مورد ظلم و ستم می باشند.
پس از گذشت حدود ۹۰ سال از اشغال الأحواز بوسیله نظام رضاخانی که با اشغال دیگر ملل تورک آزربایجان و بلوچ و کورد و تورکمن ایران کنونی با این نام توسط رضا خان شکل گرفت ملت عرب الأحواز تحت شدیدترین سیاستهای عرب ستیزانه قرار گرفتند که بعضی از این سیاستها همانا سیاست مبارزه با ملت عرب از طریق تغییر بافت جمعیتی و نژادی الأحواز به سود مهاجران شهرک نشین لر می باشد و بدین منظور الأحواز خصوصأ در ۳۶ سال عمر نظام جمهوری اسلامی مورد هجوم برنامه ریزی شده صدها هزار مهاجر لر و دیگر مهاجران از ملل فارس و غیر فارس قرار گرفت لکن در چند سال أخیر بعد از جنگ با عراق این روند سیر صعودی به خود گرفت به گونه ای که به یک سیاست کلان حکومتی تبدیل شده است جهت این سیاست تغییر بافت جمعیتی و جغرافیایی بر لرها به عنوان خوراک این طرح تمرکز شد و این به دلیل اولأ خصوصیت قبیله ای این قوم که وجه شباهت با عرب الأحواز که خود دارای نظام قبیله ای می باشند و ثانیأ به دلیل همخو بودن مهاجر لر با هر شرایط محیطی که به آن توانایی زندگی در محیط زیست نابسمان اهواز را می دهد و ثالثأ لرها قوم بسیار محروم و ضعیفی از نظر اقتصادی می باشند و اهواز برایشان منبع غذا و رفاه است. لهذا تغییر ترکیب بافت قومیتی احواز بوسیله لرها به یک برنامه بلندمدت استراتیژیک و محوری در سیاستهای عرب ستیزانه نظام ایران تبدیل شده است و این سیاست چندین منفعت را چه در آینده و چه به صورت پاره وقت در انتخاباتها برای نظام به ارمغان دارد در این انتخابات نیز سعی نظام بر تأثیرگذاری لرها در میزان مشارکت عرب الأحواز است و جهت کسب مشروعیت اشغال الأحواز تلاش های وسیعی را جهت کشاندن ملت عرب به سمت صندوق انتخابات انجام می دهد که یکی از این مساعی حجیم جلوه نمودن لرها در الأحواز به منظور هراساندن ملت عرب جهت شرکت کردن در انتخابات و جلوگیری از سقوط کرسی های مجلس به دست لرهاست.و حرکت امروز نظام در وارد کردن لرها با تعداد زیادی اتوبوس بی شک در راستای همین فرافکنی تبلیغاتی هراس برانگیز است. از سوی دیگر در حال حاضر کمیته اصلی انتخابات در الأحواز موسوم به شورای اجرایی انتخابات شهرستان احواز تمامأ از عناصر لر انتخاب شده است که این امر نیز نظریه هراس پراکنی نظام در بین ملت عرب را به منظور کشاندن به سمت صندوق تقویت میکند. در پایان باید گفت که سیاست و استراتیژی اسکان لرها در الأحواز یک سیاست درازمدت و غیر قابل چشم پوشی و تجدید نظر از سوی نظام است و هر آنچه از مانورهای سیاسی موجود که به شکل گذرا در این انتخابات و در مناسبات دیگر می بینیم هیچ گونه تأثیری در توقف و یا بازنگری در این سیاست نخواهد داشت و حتی با پیروزی صد در صد ملت عرب در این انتخابها و کسب تمامی کرسی های مجلس این سیاست همچنان با قدرت و برنامه مدون و در هر شرایطی از وجود نظام چه اصلاح طلب و چه اصول گرا به پیش خواهد رفت. بنابراین باید پذیرفت که شرکت ملت عرب الأحواز هیچ گونه تأثیری در رویکرد نظام نسبت به آنها ندارد و نخواهد داشت و تنها مشروعیت بخشیدن به نظام اشغالگر فارس می باشد. و هر کس از این ملت که با رأی آن وارد مجلس شود چه اصولگرا و چه اصلاح طلب أولأ توانایی مقابله با این سیاستهای بلند مدت عرب ستیزانه را نخواهد داشت و ناخودآگاه حلقه ای از این زنجیر چرخ اشغالگران خواهد بود.
