در : صفحه اول » اخبار » گزارشی از وخامت وضعیت جسمانی زندانیان سیاسی عرب احوازی

گزارشی از وخامت وضعیت جسمانی زندانیان سیاسی عرب احوازی

 زندانیان بیمار چشم انتظار یاری فعالان حقوق بشر هستند

زندانیان بیمار احوازی در زندانهای دولت مرکزی ایران

زندانیان بیمار احوازی در زندانهای دولت مرکزی ایران

پادماز: زندانیان سیاسی و فرهنگی در شرایط سخت و طاقت فرسایی دوران حبس خود را در زندانهای احواز و زندانهای دیگر ایران سپری می‌کنند. این زندانیان تقریبا از همه حقوق اولیه یک زندانی محروم هستند. روند افزایشی تعداد زندانیان و کمبود فضا برای نگهداری آنها،  مسئولان را وادار به ساختن زندانهای جدیدی نموده، اما همچنان مشکل تراکم جمعیت در درون زندانها برطرف نشده است.

با وجود این مشکل، زندانیان  از حقوق اولیه خود نظیر موارد آتی نیز محروم هستند:

– عدم وجود سیستم تهویه در زندان های احواز سبب شده است تا زندانیان در گرمای بیش از ۵۰ درجه احواز بدون امکانات خنک کننده نظیر کولر بسر برند.

– زندانیان از هرگونه علاج و خدمات در بهداری زندان محروم هستند. در این زمینه مسئولان امنیتی همواره از اعزام زندانیان بیمار و صعب العلاج به بیمارستان های خارج از زندان جلوگیری کرده اند.

– کمبود خدمات بهداشتی اولیه در سایر بخش های زندانها نظیر حمام و دستشویی وغیره.

– کیفیت پایین غذا سبب شده است تا زندانیان همواره مجبور به خریداری مواد غذائی از فروشگاه زندان شوند.

– نبود آب سالم جهت شرب سبب شده است تا زندانیان از آب غیر بهداشتی موجود استفاده کرده و به بیماریهایی نظیر سنگ کلیه که در زندان کارون شیوع یافته، مبتلا شوند. بیماریهای گوارشی و روده ای از دیگر عوارض استفاده از آب ناسالم است.

– زندانیان از تماس تلفنی با خانواده های خود محروم بوده و در بسیاری از موارد برخورد به شدت خشن و غیرانسانی با آنها صورت گرفته است. این امر گویای آن است که جمهوری اسلامی بر خلاف قواعد و قوانین داخلی و بین المللی و برخلاف حداقل استانداردهای نگهداری زندانیان، ذکر شده در کنوانسیون های نحوه رفتار با زندانیان مصوب شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل در نشست ژنو سال ۱۹۵۵، عمل می کند.

در این زمینه در قوانین داخلی ایران موارد زیر ذکر شده است:

به موجب ماده ۱۱۳ آئین نامه اجرائی سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور مصوب ۲۳ / ۹ /۱۳۸۴ “محکوم به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفی نامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت می دارد.”

به موجب ماده ۱۱۵ ” با تشخیص پزشک بهداری موسسه یا زندان در صورت ضرورت، محکوم بیمار در بهداری زندان بستری خواهد شد …”

به موجب ماده ۱۲۰ ” رئیس بهداری زندان موظف است همه روزه اول وقت از کلیه محکومان بیمار که در بیمارستان زندان بستری هستند عیادت نماید و پس از پرسش از وضعیت آنان و حصول اطمینان از حسن مراقبت پزشکان و پرستاران نسبت به معالجه و تغذیه صحیح بیماران نظارت کامل و مستمری به عمل آورد.”

مواد قانونی ۱۰۵ ، ۱۰۷ ، ۱۰۸ ، ۱۱۱ ، ۱۱۲ آئین نامه نیز حاوی دستورات صریح پیرامون بهداشت زندان و معاینه فرد زندانی به محض ورود به زندان و تامین احتیاجات داروئی زندانیان بیمار تازه وارد است؛ سازمان زندان ها موظف است فورا داروهای زندانیان تازه وارد را در اختیارشان بگذارد .

 اخیرا فعالان حقوق بشر احوازی گزارشی از بیماریهای حاد عده ای از زندانیان سیاسی عرب دریافت کرده اند. بنا به این گزارش مسؤلین زندانها از اعطای مرخصی جهت معالجه زندانیان بیمار در بیمارستانها ممانعت می ورزند.

اسامی برخی از زندانیان بیمار در زندان کارون و در دیگر زندانهای دولت مرکزی ایران

١- غلام عباس ساکی (سعید ساکی) ، در کشور سوریه دستگیر و در اوائل سال ١٣٨۵ شمسی به ایران تحویل داده شد. سعید ساکی ۴ سال و نیم در بازداشتگاه انفرادی اطلاعات احواز زندانی بوده و سه ماه را در زندان اوین بسر برده بود. پس از آن در شعبه ۴ دادگاه انقلاب احواز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از سوی قاضی مرتضى کیاستی به ۵ سال حبس محکوم شد. دادگاه انقلاب احواز مدت زندانی بودن وی در سلول انفرادی اطلاعات را به حساب نیاورده و وی هماکنون در زندان دسبول تحت سخت ترین شرایط و با وضعیت جسمانی بسیار بدی بسر می برد. سعید ساکی از بیماری فشار خون بالا رنج می برد.

٢- رسول مزرعه اهل شهر احواز است و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در سازمان میعاد در دادگاه انقلاب احواز شعبه اول توسط قاضی احمدی به ۱۵ سال حبس در زندان یاسوج محکوم شده است. وی در سال ٢٠٠۶ در کشور سوریه بازداشت و به ایران تحویل داده شد. رسول مزرعه هماکنون از بیماری عفونت مثانه رنج می برد. مسئولان زندان اجازه اعزام به بیمارستان جهت معالجه را به او نداده اند.

٣- رمضان عذاری ناصری، ۴۱ ساله و أهل منطقه کوت عبدالله شهر احواز است که در سال ۲۰۰۶ بازداشت شد. رمضان ناصری به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه باخدا و عضویت در سازمان “النضال” به  ۳۰ سال حبس در زندان اقلید محکوم شد. وی از درد و عفونت در پاها رنج می برد و تاکنون اجازه معالجه نیافته است.

۴- علی حلفی اهل شهر حمیدیه، در سال ۲۰۰۵ بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، محاربه باخدا و إفساد فی الارض از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب احواز به ۳۰ سال حبس در زندان  گناباد محکوم شد. وی از زخم معده وعفونت روده ها رنج می برد.

 ۵- علی منبوهی اهل شهر حمیدیه، در سال ۲۰۰۱ بازداشت شد. وی به اتهام محاربه باخدا و اقدام علیه امنیت ملی، به ۲۵ سال حبس در زندان جیرفت کرمان محکوم شد. علی منبوهی از بیماری دیابت و چربی خون رنج می برد.

۶- رحیم عفراوی اهل کوی علوی شهر احواز، در سال ۲۰۰۱ بازداشت شد. وی به اتهام محاربه باخدا و اقدام علیه امنیت ملی، به ۲۵ سال حبس در زندان  جیرفت کرمان محکوم شد. وی از بیماری قلب رنج می برد و نیاز به مراجعه به پزشک متخصص دارد.

زندانیان بیمار در زندان کارون:

 ١-عبدالزهرا هلیجی فرزند خزعل، اهل منطقه شکاره ١ شهر احواز در سال ۲۰۰۵ بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، محاربه باخدا و إفساد فی الارض، از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب احواز به حبس ابد در زندان کارون محکوم شد. عبدالزهرا هلیجی از عفونت شدید در پای راست رنج می برد و نیاز به جراحی فوری دارد. پیش از ورود به زندان طی عملی جراحی یک قطعه میل در پای او قرار داده شده بود. طبق نظر پزشکان اکنون بایستی این قطعه فلزی از پای ایشان به واسطه عمل جراحی خارج شود اما مسئولان زندان این اجازه را به او نمی دهند.

٢- حسن عبیات فرزند جلاو، متولد ١٣۵٧ و ساکن شهر حمیدیه است که در اوائل سال ٢٠١٢ بازداشت شد. وی متاهل و دارای یک فرزند است. وی از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب احواز توسط قاضی فرهادوند به محاربه و اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با خارج متهم شده وهماکنون در زندان کارون در انتظار صدور حکم بسر می برد. حسن عبیات فارق التحصیل مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه پیام نور شهر خفاجیه است. وی به همراه برادر و پدرش در مغازه کوچک(کبابی) در شهر حمیدیه کار می کرد. خانواده آنها از لحاظ اقتصادی در فقر شدیدی بسر می برد و در زیر خط فقر روزگار سر می کنند. تنها منبع روزی این خانواده مغازه جگر فروشی است. حسن عبیات از درد گوش و بیماری معده رنج می برد.

٣- عبدالامام زایری فرزند محمود اهل منطقه کانتکس شهر احواز است که در سال ۲۰۰۵ بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، محاربه باخدا و افساد فی الارض، از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب احواز به حبس ابد در زندان کارون محکوم شد. عبدالام زائری از خونریزی معده رنج می برد.

۴- یحیى ناصری فرزند منصور متولد ١٣۵٧و اهل شهر احواز است که در تاریخ ١٠ مهر سال ۱۳۸۴ شمسی بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، محاربه باخدا و إفساد فی الارض از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب احواز به حبس ابد در زندان کارون محکوم شد. یحیی ناصری مبتلا به بیماری قلب است و نیازمند معالجه بواسطه پزشک متخصص است.

۵- کاظم خوش نمک ( خضیراوی) فرزند عبدالحسین، اهل شهر عبادان است که در فروردین سال ۱۳۸۷ شمسی بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب احواز توسط قاضی محمودی به ١۵ سال حبس در زندان کارون محکوم شد. کاظم خضیراوی از فشار خون بالا و بیماری دیابت رنج می برد.

۶- مجیدطرفی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به ۶ سال حبس محکوم شده است. وی دچار فشارهای عصبی و بیماری روحی و روانی شده و جهت معالجه نیازمند مراجعه به پزشک متخصص است.

٧- عبد الامیر مطوری اهل شهر محمره است و در سال ۱۳۸۹ بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در سازمان “کتائب رعد” از سوی دادگاه انقلاب احواز به ۵ سال حبس در زندان کارون محکوم شده است. وی از بیماری تشنج عصبی رنج می برد.

٨- جلیل حیدری محکوم به حبس ابد است و از بیماری سنگ کلیه رنج می برد.

٩- مجید ساری، اهل منطقه سید کریم شهر احواز است که در سال ۲۰۰۱ بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت کشور و ارتباط با بیگانگان به ٢٠ سال حبس محکوم شده است. وی از تشنج عصبی رنج می برد.

١٠- عادل عفراوی فرزند عدنان، محکوم به ١۵ سال حبس است. وی در اثر شکنجه از ناحیه لگن و کمر رنج می برد و نیاز به بستری در بیمارستان دارد.

١١- ناظم بریهی فرزند صگبان، متولد سال ۱۳۶۵، طلبه علوم دینی و اهل حمیدیه است که در ۱۷ مهر ۱۳۸۴ بازداشت شد. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، محاربه باخدا و إفساد فی الارض، از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب احواز به حبس ابد در زندان کارون محکوم شده است. وی از بیماری های پوستی رنج می برد.

١٢- طالب سواری، در تیر ماه ١٣٨۶ شمسی بازداشت شد و به ١٠ سال حبس در زندان سپیدار احواز محکوم شد. وی سابقه دستگیری در سال ٢٠٠١ را داشته است. طالب سواری از عفونت چشم رنج می برد و نیاز به جراحی دارد.

١٣- مهندس غازی حیدری فرزندعبدالزهرا، متولد ۱۳۵۴ و فعال اهل شهر احواز است که در ماه مه ۲۰۰۹ توسط اداره اطلاعات بازداشت شده است. وی در مورخه چهارم آذرماه ۱۳۸۸ شمسی از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی احواز به ریاست قاضی مرتضى تورک به ١٠ سال حبس تعزیری محکوم شد. حکم حبس وی در تاریخ اول اسفند ۱۳۸۸ در شعبه سیزده دادگاه تجدید نظر استان به ریاست قاضی غلامحسین ذات عجم و مستشار دادگاه محمود مهرگان تأیید شد.

 قبل از بازداشت، غازی حیدری به عنوان مهندس مکانیک درشرکت لوله سازی احواز مشغول به کار بوده است. این روشنفکر، نویسنده و فعال فرهنگی جز فعالیتهای فرهنگی و حقوق بشری هیچ گونه فعالیت دیگری نداشته و معتقد به فعالیتهای مسالمت آمیز است.

مهندس حیدری به استفاده از اینترنت و ورود به وب سایتهای  فلیتر شده مخالفین نظام، استفاده از کتابهای الکترونیکی، تهیه و ارسال نمودارهائی از آمار دستگیر شدگان  و محکومین به اعدام و ضدیت و عناد با نظام جمهوری اسلامی ایران متهم شده بود، که ایشان تمامی این اتهام ها را نزد قاضی انکار کرد. وی اقرار به اتهامات مذکور، نزد نیروهای امنیتی را ناشی از شکنجه شدید دانسته است.

در همان روزهای تحقیق در بازداشتگاه اطلاعات در اثر شکنجه شدید جسمی، دو دنده از قفسه سینه مهندس حیدری شکسته شد. وی چندین ماه را در سلول انفرادی  همراه با شکنجه فیزیکی و روحی سپری کرد. مهندس حیدری از ناحیه شکستکی در قفسه سینه و پارگی پرده گوش رنج می برد و احتیاج به معالجه در بیمارستان دارد.

علاوه بر نقض گسترده حقوق زندانیان، مسؤلین زندانهای جمهوری اسلامی ایران از شیوه های مختلف جهت آزار و اذیت زندانیان استفاده می کنند.

خوراندن  دارو های غیر مجاز، دادن داروهای منقضی و مشکوک به زندانیان، اهانت و تحقیر به آنها، توزیع غذای نامرغوب و اندک و محرومیت از خدمات بهداشتی و پزشکی، مواردی هستند که در سایر زندان های  احواز رایج است.

فعالان حقوق بشر احوازی در تماس هایی که با برخی خانواده ها و بستگان زندانیان بیمار داشته اند، خانواده ها همواره از فعالان حقوق بشر خواسته اند که وضعیت وخیم فرزندان خود در زندان های جمهوری اسلامی را به آگاهی عموم برسانند و راهکاری برای کمک به آنها بیابند.

آمارهای موجود در مورد شمار زندانیان در زندانهای استان نشان می دهد که در سال ۱۳۸۹ در حدود ۳۵ هزار نفر در زندانهای استان در حبس به سر برده اند. بنا به این آمارها در حدود پنج درصد کل زندانیان استان افراد متهم به اقدام “علیه امنیت کشور” هستند.

پیشتر محمد باقر الفت رئیس کل دادگستری استان اعلام کرده است که ورودی سالانه زندانی به زندانهای استان ۳۲ هزار نفر است و هر ۲۰ دقیقه یک نفر وارد زندان می شود. الفت افزوده است که در سطح کشور به ازاء هر ۱۰۰ هزار نفر ۲۴۰ زندانی وجود دارد در حالی که در اقلیم احواز به ازاء هر ۱۰۰ هزار نفر ۲۸۰ زندانی وجود دارد.

تمام حقوق نشر متعلق به وب سایت پادماز است. مطالب منتشرشده در وب سایت پادماز ضرورتا بیانگر رویکرد جنبش ملی دموکراتیک عرب الاحواز نیست.

الصعود لأعلى