نام بلوچستان از سر برگه های ادارات در استان سیستان و بلوچستان حذف شد.
چند هفته قبل نام بلوچستان از سر برگه های اسناد کمیته امداد امام حذف شد. وقتی مردم ا عتراض کردند، مسوولان توضیح دادند که این یک اشتباه چاپی بوده است و نسبت به رفع آن اقدام فوری انجام میشود. مردم هم باور کردند و دست از ا عتراض بر داشتند.
در هفته گذشته، مردم متوجه شدند که در نامه هایی که از ادارات دولتی دریافت مکینند، نام بلوچستان حذف شده و فقط نام سیستان در انها ذکر شده است. مردم بلوچ بر اساس یک رسم قدیمی به بزرگان و ریش سفیدان خود مراجعه کردند تا با مشورت انها راهی پیدا کنند.
از سوی دیگر، مردم برای اینکه اطمینان خاطر پیدا کنند که حذف بلوچستان، یک برنامه دولتی و سازمان یافته نیست، از نماینداگان بلوچستان در مجلس خواستند که تحقیقات لازم را به عمل آورند. نمایندگان ضمن نوشتن نامه هایی به مقامات، خواستار توضیحات لازم شدند. اما امر حذف نام بلوچستان از سر برگه های اسناد دولتی ادامه یافت و اکنون اکثر ادارات در سیستان و بلوچستان و همیطور در وزارتخانه های مختلف نام بلوچستان را از اسناد خود حذف کرده و فقط کلمه سیستان را باقی گذاشته اند.
مساله حذف نام بلوچستان از تاریخ و جغرافیای ایران، تنها مساله بلوچ ها نیست، بلکه مساله تمام ایران و کلیه ایرانیان است. بلوچستان یک واقعیت بزرگ مثل خود ایران، آذربایجان، کردستان، فارس، لرستان، بختیاری، گیلان، مازندران، تفتان، البرز، ارس ، تبریز و همه نامهای تاریخی است.
اگر امروز نام بلوچستان حذف شود و مردم در سرتاسر ایران ا عتراض نکنند، فردا نوبت خود انها خواهد رسید، چرا که اینگونه سیاست ها از ضعفترین نقطه شروع و به قوی ترین نقطه خواهد رسید. وقتی در زمان پهلوی ها اسامی بسیاری از مناطق را تغییر دادند به همین شیوه عمل کردند.
بسیاری از بلوچ ها معتقدند که حذف نام بلوچستان از مدارک و نقشه ایران اولین قدم در جهت مبارزات مردم بلوچ برای استقلال بلوچستان است.
حذف نام نلوچستان از اسناد و مدارک استان سیستان و بلوچستان مساوی حذف هویت و تاریخ و فرهنگ بلوچستان از ایران است. این امر برای هیچ بلوچی قابل قبول نیست و هیچ بلوچی وجود ندارد که برای حفظ بلوچستان و هویت بلوچی آن جان خود را از دست ندهد.
ما به تمام مردم ایران هشدار میدهیم که حذف نام بلوچستان از اسناد و مدارک دولتی در ایران مساوی استقلال بلوچستان است. اگر بلوچستان جزو ایران است، نام آن هم باید در تمامی اسناد و مدارک، طبق معمول همیشگی باید ذکر شده باشد.
طبق اسناد سازمان ملل و مخصوصا حقوق مردمان بومی، تغییر نام های مکانها، تغییر زبانها و فرهنگ ها، تغییر جمعیت شهر ها، سیاست های فقیر سازی، بیمار سازی و تقلیل جمعیت ملت های درون یک کشور ممنوع است و اگر دولتی دست به چنین کارهایی بزند، ناگزیر، شرایط لازم را برای ملتهای مربوطه برای حق جدایی شان فراهم مکنند.
مردمان ایران شاهد هستند که جمهوری اسلامی کلیه این سیاست های ضد انسانی را در چندین استان و مخصوصا بلوچستان برنامه ریزی و اجرا کرده است.
اگر ملیتها هنوز در جهت استقلال قدم بر نداشته اند، به دلیل علاقه انها به پیوند های تاریخی و همدلی با سایر مردم ایران بوده است. اکنو باید دید که علاقه انها به ایران و مردم ایران یک طرفه بوده است و یا نه.
شرایط کنونی به فعالان سیاسی، احزاب، روشنفکران و مردم عادی این فرصت را میدهد تا نقش خود را در تحقق حقوق مردمان، اقوام و ملیتها تعیین کنند.
