بنیاد نهادن سرزمینهای تک اتنیکی و تک ملیتی که مدرنیتە سرمایه داری در خارج از چارچوبهای انسانی آن را دنبال می کند، همانا انکار نژاد و هویت ماست.
متن کامل پیام عبدالله اوجالان که در مراسم روز نوروز(۲۱ مارس ۲۰۱۳) در شهر آمد/دیاربکر از سوی دو پارلمانتار کرد به زبان های کردی و ترکی قرائت شد.
سلام بر خلقهای خاورمیانه و آسیای میانه که همه باهم و در اتفاقی عظیم این روزهای مقاومت و دوبارە زیستن مشترک را با هم جشن می گیرند.
سلام بر همزیستی خلق کرد و خلق ترک که با خروشی عظیم و توام با روح دمکراسی و در فضایی آکنده از خوشبینی، همراه هم نوروز، این سرآغاز فصل نور را جشن می گیرند.
سلام بر رهروان راه مقدس، آنان که آرمان دمکراتیک، آزادی و برابری را برگزیدەاند.
سلام بر خلقی که در گهوارە زاگرس، در میان رودخانەهای دجله و فرات و در جغرافیای مزوپوتامیا و آناتولی در بنیان تمدن و بنیانگذاری روستا و شهر نقش مادری داشته است، که همانا خلق کرد، یکی ازکهن ترین خلقها است. تمدن هزاران سالە کردها در همسویی و همزیستی با جوامع مجاور خود بنیاد گذاشته شده و همراه با آنها در آشتی زیستەاند.
رودهای دجله و فرات، برادران دو رود “ساکاریا” و “مریجی” هستند و کوههای “آگری” و “جودی” یاور کوهساران “کاچکار” و “ارجیه”. “گووَند” و “دلیلو” نیز از تبار “هورون” و “زیبک” هستند.
نیروهای فرادست خارجی همواره خواستەاند با دخالتهای خود و در راستای منافع برخی گروهها، صاحبان این تمدن کهن را به دشمن هم تبدیل کرده، رودروی یکدیگر قرار دهند. برای رسیدن به این هدف نیز از هیچ تلاشی کردەاند در جهت استیلای قدرتهای “بیگانه با حقیقت” و “بیگانه با حقوق” فروگذار نکرده اند.
امپریالیسم غرب در دویست سال گذشته با اشغالگریها و مداخلاتش تلاش کردە تا مفهوم دولت ملت را در خاورمیانه توسعه دهد و برای رسیدن به این خواسته مرزهای مصنوعی را طرح ریزی کرد؛ در میان این مرزها نیز با برساختن حکومتهای استثمارگر و انکار کننده سودای تقابل خلقهای عرب، فارس، ترک و کرد با همدیگر را در سر پرورانده است.
پایان مفهوم اشغالگر و انکارگر
موضوعیت مفاهیم استثمارگری، اشغالگری، انکار و امحاء پایان پذیرفته است. خلقهای خاورمیانه و آسیای میانه هوشیارند و به دنبال حقیقت وجودی خویش هستند؛ می گویند دوران جنگ و درگیریهای و تعمیق تقابلات دیگر بس است.
صدها هزار تن، میلیون ها نفر که قلبشان با آتش نوروز افروخته می شود و میدان ها را پر می کنند، خواهان همزیستی خلقها در کنار یکدیگرند. قیام من از همان ابتدا علیه وابستگی، جهل و نوکری بود و در چنین فضایی رشد یافتم. هدفم ایجاد آگاهی عصیان علیه انواع ستم و استثمار و انیز یجاد اراده ای نوین بود.
امروز شاهدم که فریاد اعتراضم به سطوحی رسیده است. قیام ما جنگ علیه هیچ اتنیک، مذهب و گروهی نبوده و نیست، مبارزه ما با ظلم و بی عدالتی و توسعەنیافتگی و جهالت و هرگونه فشار و ستم بوده است. امروز ما در طلیعه هوشیاری در ترکیەای نوین، خاورمیانەای نوین و در رابطه با آیندەای نوین هستیم.
فراخوان من خطاب به جوانانی است که با جان و دل به استقبال این پیام می آیند، پیام من خطاب به مادارانی است که در قلبشان جایی برای سخنان من گشوده اند. سخنانم برای رفقایی است که بدون دودلی آن را پذیرا می شوند؛ کسانی که با دقت به این این پیام گوش فرامی دهند.
از امروز عصری نوین آغاز می شود
از مرحله مبارزە مسلحانه درها بە روی مرحلە سیاست دمکراتیک گشوده می شود. مرحلەای جدید آغاز خواهد شد که سنگینی بار آن بر دوش مراکز سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خواهد بود. مفاهیمی گسترش خواهد یافت. حقوق دمکراتیک، آزادی و برابری مبنا قرار می گیرد. ما دهها سال از عمر خود را در راه این خلق بخشیدیم. در این راه قربانیهای بزرگ و گرانبها تقدیم نمودیم. هیچ کدام از این فداکاریها و تلاشها بدون دلیل و علت نبوده است. کردها باردیگر هویت خود را بازیافتند.
بگذارید از این پس سلاحها خاموش شوند، ما بە مرحلەای رسیدەایم که به تفکر و اندیشه و سیاست نیازمندیم. پارادایم مدرنیته که بر اساس سیاست امحا، انکار و انزوا بنا شده بود، نابود شده است. خونهای بر زمین ریخته خون ملتهای ترک، لاز، چرکس، کرد و تمام انسانهای این سرزمین بود.
من در برابر میلیونها انسان که به من گوش فرادادەاند می گویم مرحلەای نوین آغاز می شود. نه سلاح بل سیاست درپیش گرفته خواهد شد. اکنون دیگر زمان آن است که نیروهای مسلح به خارج از مرزهای {ی ترکیه} عقب نشینی کنند.
آنهایی که مرا باور دارند و دلهای خود را به روی من گشودەاند، حساسیت مقطع کنونی را درک می کنند و تا آخر نیز از آن حمایت خواهند کرد.
نه پایان، که آغاز مبارزە سیاست دمکراتیک است این به معنی پایان کار نیست، بل سرآغازی نو است. دست برداشتن از مبارزه نیست، بلکه آغاز مبارزاتی دگرگونه است. بنیاد نهادن سرزمینهای تک اتنیکی و تک ملیتی که مدرنیتە سرمایه داری در خارج از چارچوبهای انسانی آن را دنبال می کند، همانا انکار نژاد و هویت ماست.
مسئولیت گذار جوامع آناتولی و کردستان به شرایطی که در آن بر اساس تاریخ کردستان و آناتولی امکان تحقق عدالت و صلح فراهم شود، مسئولیتی همگانی است. من به مناسبت همین نوروز اعلام می کنم که همانند کردها، ترکمانها، ارمنیها، آشوریها و عربها و جوامع دیگر نیز پرتوهای آزادی و عدالت را به مثابه آزادی و عدالت خود بنگرند. بر اساس چنین حقوقی، سیاستهای اشغال، امحا و انکار جایگاهی نخواهد داشت.
خلق محترم ترکیه:
خلق ترک که امروزه در منطقە آناتولی کهن، در ترکیه، زندگی می کند، بداند که زندگی مشترک کردها و ترکها بر پیشینەای هزار ساله تحت لوای اسلام و بر اساس برادری و اتحاد استوار است. در واقع بر مبنای حقوق برادری، اشغالگری، انکار، امحا و زورگویی جایگاهی ندارد و اصولا هم نباید جایگاهی داشته باشد.
سیاستهای صد ساله فشار و زورگویی و تصفیه کردن که بر مدرنیته سرمایه داری اتکا کرده است، نشان از تلاشهای الیتی قدرتمدار و تبعیضگر دارد، که تمامی تاریخ و حقوق برادری را انکار می کند.
برای پایان بخشیدن به این زورگوییها، من خواهان آنم که دو نیروی اصلی و استراتژیک خاورمیانه دست در دست یکدیگر نهند و بر مبنای تاریخ و فرهنگ خود، مدرنیتەی دمکراتیک را پایەگذاری کنند.
عصر حاضر، عصر تفارق، جنگ و تقابل نیست، عصر توافق، همکاری و همسویی است.
خلقهای ترک و کرد در “چانکالای” با همدیگر نبرد آزادی را خلق کردند و در کنار هم شهید شدند.در سال ١٩٢٠ مجلس کبیر را مشترکا تاسیس کردند.
بر مبنای واقعیتی که گذشته مشترکمان را در برابر ما قرار داده است، لازم است آینده مشترک خویش را با هم بنیان نهیم. همان اراده ای که مجلس کبیر ترکیه را بنیان نهاد، امروزه نیز می تواند مرحله جدید را طرحریزی کند.
همه اقشار فرودست همچون زنان، اقلیتهای مذهبی، پیروان طریقتها و سایر جوامع و فرهنگ های دیگر، نمایندگان کارگران، جامعه و آنهایی که به خارج از سیستم راندە شدەاند را به این مهم فرامی خوانم که تنها گزینە مشارکت در بنیان نهادن مدرنیتە دمکراتیک است.
خواسته خاورمیانه و آسیای میانه این است که بر اساس جوهر تاریخ خود، سیستمی به روز، دمکراتیک و مدرن را پایەگذاری کنند. به اندازە اهمیت نان و آب، به تحقیق و ریزبینی برای رسیدن به مدلی نیازمندیم که در آن همە مردم امکان زیستی آزاد و یکسان را داشته باشند. برای بنیاد نهادن چنین مدلی پیشگامان فرهنگی جغرافیای مزوپوتامیا و آناتولی نقشی کلیدی ایفا می کنند.
همانگونه که در گذشتە نزدیک و در چارچوب میثاق ملی با همکاری ترک و کرد، مبارزات آزادیخواهانه در پیش گرفته شد، امروز نیز در ابعاد وسیعتر و ژرف تر باید میراثدار این همسویی بود.
علیرغم کاستی ها و اشتباهات نود سال اخیر، همە خلقهای فرودست و تحت ستم و جوامعی که با فجایع مختلف روبەرو شدەاند بار دیگر فرهنگها و طبقات مختلف را در در آغوش می گیرند و تلاش خواهند کرد تا مدل نوینی بیافرینند. فراخوان من خطاب به آنهایی است که پیشتر گفتم، همە آنها با راهکارهای مبتنی بر عدالت، آزادی و دمکراتیزه کردن باید خود را سازماندهی کنند.
بر خلاف میثاق ملی، کردها تقسیم شدند و امروز در عراق و سوریه با مشکلات جدی و جنگ روبرو هستند. خواهان آنم که کرد، ترکمن، آسوری و عرب تحت چتر کنفرانس “همکاری ملی و آشتی” بر سر واقعیتهای وجودی خود گفتگو کنند، آنها را درک کنند و تصمیم بگیرند.
در تقابل با جنگ، همزیستی را بنیان نهیم و به جای سیاست واگرایی، اتحاد خلقها را پایەگذاری کنیم.
آنهایی که توانایی خوانش روح عصر جدید را ندارند، به زبالەدان تاریخ سپرده خواهند شد. آنهایی که در قبال امواج خروشان آب مقاومت کنند به اعماق مرداب پرت خواهند شد.
خلقهای منطقه شاهد تولد سحرگاهی جدید هستند. خلقهای خاورمیانه از جنگ و درگیری و جدایی و انفصال خسته شده اند. به همین خاطر خواستار آنند تا بر اساس ریشە و خواستگاه خود و بر مبنای همکاری و همسویی دست در دست یکدیگر نهند و با هم به پا خیزند.
این نوروز برای همە ما مژدە است
این حقیقت در داستان های موسی، عیسی و محمد به چشم می خورد که امروز با مژدەای جدید دوباره سر بر خواهیم آورد. انسانیت تلاش خواهد کرد تا آنچه را که از کف داده است ، دگر باره به دست آورد.
ما تمام دستاوردهای تمدن معاصر را رد نمی کنیم. از جنبەهای روشنفکری، عدالتخواهی، آزادی خواهی و دمکراسی آن بهرەخواهیم برد. جوانب مثبت آن را با ارزشهای جهانی خویش ترکیب کنیم و از این دو سنتزی برای حیات به وجود آوریم.
اساس مبارزات جدید اندیشه، تفکر، ایدولوژی و سیاست دمکراتیک است، کارزاری جدید در راه دمکراتیزه کردن آغاز شده است.
سلام و درود بر همه آنهایی که به این مرحله جدید نیرو می بخشند، آنان که از راه حل دموکراتیک و صلح حمایت می کنند.
سلام و درود بر آنان که برای همزیستی، عدالت و آزادی دموکراتیک خلقها پذیرای مسئولیت شده اند.
