اگرچه به خانواده دو فعال فرهنگی عرب، علی چبیشاط و سیدخالد موسوی که متهم به دست داشتن در اتفجار خط لوله گاز السبعه (هفت تپه) در اقلیم احواز شدهاند، اعلام شده بود روز پنجشنبه یکم خردادماه قرار است حکم اعدام آنها به اجرا درآید، اما وقتی خانوادهها برای اعتراض و توقف حکم اعدام به دادگستری مراجعه کردند، مامورین امنیتی گفتند هیچ حکم اعدامی در آن روز به اجرا گذاشته نشده است.
این اعلام مامورین امنیتی هرچند باعث شد خانواده این زندانیان برای لحظاتی نفسی راحت بکشند اما شباهت رفتار دستگاه امنیتی به موارد پیشین اجرای احکام اعدام فعالین عرب، خانواده این زندانیان را نگران کرده است.
زمستان گذشته هاشم شعبانی و هادی راشدی دو فعال فرهنگی عرب محکوم به اعدام شهر خلفیه (رامشیر) ۵٠ روز پیش از اعدام به مکانی نامعلوم منتقل شده بودند و خانوادههای آنها هیج خبری از سرنوشت فرزندان خود نداشتند تا اینکه مامورین وزارت اطلاعات اعلام کردند که آنها اعدام شدهاند و به زودی از محل دفن آنها با خبر خواهند شد.
این بار نیز علی چبیشاط و سیدخالد موسوی از اواخر اسفندماه گذشته به مکان نامعلومی منتقل شدهاند و خانوادههای آنها تا کنون خبری از سرنوشتشان ندارند و بیم آن دارند که سرنوشت آنها مشابه اعدام شدگان پیشین شود.
در این ارتباط، حکیم چبیشاط خواهرزاده علی چبیشاط به ایران وایر گفت: «با این کارها میخواهند اوضاع را بسنجند. یک روز میگویند اعدام میکنیم؛ یک روز میگویند اعدام نشدهاند میخواهند ببینند آیا مردم منطقه تظاهراتی یا درگیری ایجاد میکنند یا خیر.»
او ادامه داد: «ما طایفه بزرگی در آن منطقه هستیم و همه ما را میشناسند. همه میدانند که علی و سیدخالد اصلا اهل این برنامهها نیستند و نبودند. علی شاعر است و در احواز محافل ادبی او را میشناسند. سید خالد هم کار فرهنگی میکرد. هیچ کس باور نمیکند که این دو دست به چنین کاری بزنند.»
روز دوم آبان ماه سال ۹۱ رسانهها خبر از انفجار خط لوله گاز السبعه و تلاش مامورین برای مهار آن دادند. در آن زمان ناضر افشین، مدیر عامل گاز اقلیم ضمن رد هرگونه خرابکاری، این آتش سوزی را یک حادثه خواند و به ایرنا گفت: علت حادثه در دست بررسی است. با این وجود اما حدود سه هفته بعد علی چبیشاط، خالد موسوی و سلمان چایانی در روستایی نزدیک شهرستان سوس (شوش) به اتهام دست داشتن در این آتش سوزی بازداشت شدند.
۱۸ شهریور ۱۳۹۲ نیز از سوی شعبه چهارم دادگاه انقلاب احواز٬ هر سه به «محاربه» متهم شدند. نهایتاً با تائید دیوان عالی کشور علی چبیشاط و خالد موسوی به اعدام و سلمان چایانی به گذراندن ۲۵ سال حبس در تبعید محکوم شد.
آقای موسوی از بستگان سید خالد موسوی در گفتگو با ایران وایر ماجرای متهم شدن او را شرح داد: «خالد موسسهای نسبتا معروف در شهرستان سوس دایر کرده بود به نام موسسه الشباب. در این موسسه با جوانان کارهای فرهنگی میکرد؛ قرآن خوانی و حتی کلاسهای زبان عربی برگزار میکرد.»
آقای موسوی که یک پزشک متخصص با سیزده سال سابقه کار در ایران است، ادامه داد: «ما از طایفه نوریها هستیم؛ نام فامیلی اصلی ما نوری موسوی است. ما طایفه معروفی هستیم. سالهای سال است که مشکلات مردم عرب منطقه را از طریق ریش سفیدان عشیره حل و فصل میکنیم بدون اینکه نیازی به سازمانهای دولتی داشته باشیم. دست هرکسی که مشکلی برایش پیش میآمد را میگرفتیم و به آنها کمک میکردیم. خالد یکی از بچههای فامیل ما بود که در همین فعالیتها کمک میکرد.»
او اضافه کرد: «ما عرب هستیم. مثل دیگران که آذری و ترک وکرد و بلوچ هستند ما هم عرب هستیم. ما زبان مادریمان عربی است. الان همین پدر سید خالد که فرزندش به اعدام محکوم شده، اصلا فارسی بلد نیست، شاید چند کلمه نتواند با شما هم صحبت شود. در طول سالیان سال بدون اینکه هیچ آموزشی ببینیم، زبان مان را حفظ کردیم. خب چه باید میکردیم وقتی زبان مان عربی است.»
آبان ماه سال گذشته شبکه انگلیسی زبان جمهوری اسلامی، پرس تی وی فیلمی از اعترافات این سه زندانی عرب و خانوادههای آنها را تحت عنوان «گمشده در تاریکی» پخش کرد. خانواده این زندانیان در گفتگو با ایران وایر تاکید داشتند که این فیلم «اعترافات اجباری» و «دروغ» است.
حکیم چبیشاط، خواهرزاده علی چبیشاط به ایران وایر گفت تا کنون خانواده او تنها سه بار توانستهاند با فرزندشان ملاقات کنند. در این ملاقاتها متوجه شدهاند سید خالد به شدت مروز ضرب شتم قرار گرفته و حتی یکی از دندههایش شکسته است.
به گفته آقای چبیشاط وقتی تهیه کنندگان فیلم پرس تی وی به خانوادهها مراجعه کردند به آنها گفته شده این فیلم قرار نیست جایی پخش شود و فقط میخواهند این فیلم را به آیت الله علی خامنهای نشان دهند تا برای آنها عفو رهبری بگیرند.
همچنین در این فیلم ۲۵ دقیقهای عنوان شده این فعالین فرهنگی در «انفجار خط راه آهن» نیز دست داشتهاند؛ اتهامی که بنا به گفته فعالان حقوق بشر و همچنین خانوده این زندانیان حتی در پرونده آنها وجود ندارد.
کریم دحیمی، فعال حقوق بشر ضمن رد ادعای پرس تی وی به ایران وایر گفت: «مواردی که در گزارش پرس تی وی آمده است در هیج کجای پرونده نیامده است. در رسانهها و خبرگزاریها هم هیچ اثری از خبر بمبگذاری در راه آهن وجود ندارد.»
همچنین در فیلم پخش شده از پرس تی وی تناقضی آشکار وجود دارد؛ آقای علی چبیشاط که به گفته نزدیکانش مجبور به اعتراف اجباری برای تهیه این فیلم شده، ماجرای آشنا شدنش با حبیب نبگان، رهبر «جنبش عربی آزادی بخش الاحواز» را بازگو کرده است. او میگوید که هشت سال در دوبی در شرکتی کار قانونی میکرده اما به دلیل مشکلات خانوادگی در سال ۸۰ با ایران باز گشته است. پس از چند سال به دلیل مشکلات مالی مجددا به دوبی باز گشته و با حبیب نبگان آشنا شده و از او ماموریت بمبگذاری را گرفته است. با این حال اما چند دقیقه بعد مجددا آقای چبیشاط در ادامه اعترافات تاکید میکند همان بار اولی که از دوبی بازگشته در مورد بمب گذاری با آقای سیدخالد موسوی صحبت کرده است.
آقای موسوی از بستگان سید خالد موسوی نیز فیلم پخش شده از پرس تی وی را «اعترافات اجباری» خواند: «خانواده خالد را مجبور کردند که بروند در اداره اطلاعات و این حرفها را بزنند. به آنها گفته بودند که این تنها راه نجات فرزندشان است. اما آنها زیر بار نرفتند تا آنجایی که میدانم پدر و خواهر خالد به هیچ وجه زیر بار نرفتند چنین چیزی را جلوی دوربین بگویند.»
حکیم چبیشاط، خواهرزاده علی چبیشاط به ایران وایر گفت: «تنها خواسته ما این است که عزیزانمان در یک دادگاه علنی محاکمه شوند. در یک دادگاه علنی خودبه خود ثابت میشود اینها همهاش دروغ بوده است. اصلا این کاره نبوده اند و این کاره نیستند.»
او ادامه داد: «ما فقط میخواهیم یکی بیاید کمکشان بکند. چون خانوادهای دارد از هم میپاشد که هشت تا فرزند دارد؛ سید خالد هم دوتا فرزند دارد. در خانوادههای عرب، ستون خانه مردش است. از بچهها چه انتظاری دارید وقتی پدرشان کشته شود؟ این بچه ها وقتی می دانند که پدرشان بی گناه کشته شده با چه احساسی بزرگ می شوند؟ ما خواستهمان این است که همه دست به دست هم دهند تا این دو انسان بی گناه را نجات دهند.»
توضیح: نام های تحمیلی فارسی شهرها و مناطق از این گزارش حذف شده و به جای آن نامهای مورد استفاده مردم نوشته شدند.